امروز سالروز مبارزه برای لغو کار کودکان است

امروز سالروز مبارزه برای لغو کار کودکان استچرخه ای که کار کودکان را تولید می کند به این زودی باز نمی ایستد …امروز سالروزجهانی مبارزه برای لغو کار کودکان است . قانون ، نظامات اجتماعی ، فرهنگ و نهادهای مدنی زنجیره ای هستند که ورود ناگزیر کودکان به چرخه کار را منع یا محدود می کنند .قانون ممترین ابزاری است که همه جوامع در اختیار دارند . قانون کار ایران و مقاوله نامه هایی که ایران به ان پیوسته است از جپیمان نامه حقوق کودک و مقاوله نامه 182 در باره تدابیر فوری برای رفع بدترین اشکال کار کودک ، اهرم پیش برنده ای است که با ضمانت مناسب در اجراو پشتیبانی درست تر دستگاه قضا می تواند به شکل وسیعی کار کودکان را کاهش دهد .با این همه قانون ، مثل خروج کارگاه های زیر10 نفر از چارچوب نظارت می تواند به شکل وسیعی راه را برای به کارگری کودکان در مشاغل سخت و زیانبار زیر زمینی و روزمینی مثل کارگاه های شیشه گری هموار کند .قانون در ایران چندان به نفع کاهش کار کودکان نیست ، هم سن کودکان در آنان از 18 به 15 تقلیل یافته ، هم شمول نظارت دولت محدود شده و هم مجازات های تعیین شده برای به کار گیری کودکان در حد تخلفاتی نظیر عدم رعایت بهداشت است!به نظر می رسد که قانونگذار، اشتغال را مساله اصلی کشور میداند و قانونی که به نفع اشتغال است در برابر قانونی که به نفع توسعه کار کودکان است رنگ می بازد .نظامات اجتماعی که باید به مثابه چتری بر سر عموم مردم گسترده و به خصوص حامی اقشار آسیب پذیر باشند با تقلیل دهک های درآمدی ، تقلیل می یابند . تعدد مجاری و فقدان یکپارچگی نه تنها منابع ملی را هرز برده که پاسخگویی دولت در باره چرایی فقدان یک چتر حمایتی وسیع از آحاد مردم را هم غیرممکن ساخته است. کودکان کار محصول فقر و فقدان چتر حمایتی ایمن در برابر حوادث و سوانح برای خانواده ها هستند . نظام تامین اجتماعی و نظام سلامت خوب می توانند بسیاری از خانواده ها را از کار کودک بی نیاز سازد .فرهنگ کار کودکان در بسیاری از خانواده ها یک فرهنگ جاافتاده است . بسیاری از طبقات متوسط هم معتقدند که کودکان با کار تواناتر می شوند ! سال گذشته یک نویسنده کودک و نوجوان در مدح کار کودکان بیانیه ای نوشت و اینده کودکان کار را روشن توصیف کرد ! در خانواده های فقیر کار کودکان بخش لاینفک زندگی آنان است ، به خصوص اگر پای درس و مدرسه در میان نباشد . تقریبا تمام پسرانی که درس نمی خوانند باید کار کنند و دخترانی که درس نمی خوانند زودتر ازدواج خواهند کرد .فرهنگی که در آن کار کودک تقبیح نمی شود ، پدر و مادر آن را یک ضرورت تربیتی،کارفرما ان را یک فرصت سودآوری می داند، مبارزه برای لغو کار کودک، بیشتر یک رویکرد سوسولی! است تا یک تکلیف انسانی یا رویکرد اجتماعینهادهای مدنی، برای مبارزه با لغو کار کودکان جز ابزار ترویج هیچ اهرم واقعی در اختیار ندارند. گزارشگری نهادها و رسانه ها به رسمیت شناخته نمی شود. دولت نهادهای مدنی را به رسمیت نمی شناسد و برای مردن ان جی اوها به مثابه چرخ پنجم اداره جامعه اند . اتفاقی در غیاب شان نمی افتد!بی اعتمادی دولت ، همه دولت های یازدهگانه به نهادهای مدنی سبب شده تا آنها نتوانند اثربخشی فعالیت ها و حضور خود را به جامعه اثبات کنند . تشکل های مردم نهاد ضعیف و پراکنده مانده اند و یک نیروی نامرئئ همواره مانع شبکه شدن و قدرت یافتن آنهها شده است . این امر تصویری که از انها ساخته شده است را ضعیف می کند و در یک چرخه خود تشدید شونده ، این جامعه است که از یک مکانیسم دفاعی در برابر دولت برای شناخت مساله و رفع آن بی بهره مانده.دهها نهاد و تشکل ثبت شده و ثبت نشده درگیر مساله کودکان کار هستند . ممترین وظایف آنها تکالیفی است که دولت درست یا غلط به کودکان کار ارایه نمی دهد مانند آموزشهای پایه رایگان ، بهداشت ، فرصت اشتغال برای والدین ، حمایت اجتماعی از خانواده و … این نهادها هر کدام به مثابه دولت کوچکی مجبور شده اند همه خدمات مورد نیاز کودکان را به انها ارایه کنند و درست به همین دلیل به اندازه یک دولت ناکارامد بوده اند چون هیچکس برای ارایه همه خدمات تخصص ندارد …با این حال کودکی که برای تحصیل نزد شما امده ولی از فرط گرسنگی بیهوش می شود ، کتک می خورد ف در معرض مصرف مواد مخدر است و … امکان فعالیت تخصصی از شما را سلب می کند. ولی می توانید مطمئن باشید که تا وقتی نزد شماست از سلامتی و ایمنی برخوردار است . بدین سان عزم و انرژی نهادهای مدنی حامی کودکان کار در ایران بیش از آنکه صرف مبارزه برای لغو کار کودکان شود وقف حمایت از کودکانی است که درگیر کار شده اند و رها کردن آنها از کار بسیار دشوار است.بدین سان چرخه ای که مولد کودکان کار است از نفس باز نمی ایستد نه قانون گلویش را می فشارد ، نه جامعه تقبیح اش می کند و نه نیاز خانواده و بازار کار به بهره کشی زا کودکان اجازه مداخله در اقتصادی را می دهد که سودآور است…امروز سالروز جهانی مبارزه برای لغو کار کودکان است و همین امروز شماری از کودکان زیرفشار فقر ، بازماندگی از تحصیل وفشار خانواده راهی برای نخستین بار راهی کوچه و کارگاه می شوند …به قلم: فرزانه بنی هاشم نژاد (مدیرعامل انجمن حمایت از کودکان کار)شماره حساب انجمن حمایت از کودکان کار :بانک سپه – ۵۸۹۲۱۰۱۱۲۶۰۰۷۴۷۱به کانال انجمن حمایت از کودکان کار در تلگرام بپیوندید:telegram.me/apcl_org_ir