دردی که تداعیگر دردهای دیگر است
برای کودکانی که قرار بود فقط یک زندگی معمولی داشته باشند
ما آنچنان داغدیدهایم که نمیدانیم از کدام داغ بگوییم.
کودکان تبلور شور زندگی و تداعیگر عشق و امید به آیندهاند و در صفای کودکانهیشان آنچنان به زندگی لطافت میبخشند که حتی تصور همنشینی نامشان با واژهی منحوس مرگ نیز تراژدی تلخ و باورنکردنیست، ولی ای دریغ که در این ایام تلخ سرزمینمان، شاهد آنیم که نام کودکان با مرگ عجین شده و هر روز از جایجای میهنمان خبر جانباختن کودکانمان یکی پس از دیگری را میشنویم، مصیبتی بزرگ که هیچ واژهای را یارای تسلیبخشی بر این غم بیپایان نیست.
در طول تاریخ هرگاه خواستهاند قساوتی را توصیف کنند، به خشونتی اشاره کردهاند که در حق کودکان روا شده است. برخورداری از امنیت و حق بقا از اصول پایهای حقوق کودکان است و هیچکس با هیچ توجیهی اجازه ندارد این حق را سلب کند. از دیگر سو حق ابراز عقیده از جمله حقوقیست که هم در قانون اساسی کشورمان به تصویب رسیده و هم از زمرهی حقوق پایهای پیماننامهی جهانی حقوق کودک است و هیچکس اجازه ندارد به بهانهی حفظ موقعیت خود، دیگران را به جرم پرسشگری و ابراز عقیده در معرض خشونت قرار دهد، چه رسد که اینچنین جان شریف کودکان را هدف شلیک سبعانهی خود قرار داده و جامعه را برای همیشه داغدار کند.