سالی تلخ و سخت را پشتسر گذاشتیم
با قلبی آکنده از اندوه اما پُر امیدتر از پیش برای کودکان عزیزمان ایستادیم.
در خفا اشک ریختیم اما در حضور کودکانمان از آیندهای روشن گفتیم و برای نشاندن لبخند بر لبانشان تلاش کردیم.
نور امید را بر راهشان نشاندیم تا در آیندهای نهچندان دور، خورشیدِ تابان زندگیِ خود و دیگران باشند.
بذر عشق را در دلهایشان نهادیم تا عاشقانه زندگی کنند و همواره عشق بورزند.
کودکان، امروز و فردای جهانند.
آیندهی روشن همگان، در گرو آموزش، حمایت و تشویق امروز آنان است.
سپاس که در این مسیر همراه ما بودید.
سایهتان مستدام