سال سخت دیگری را با هم و در کنار کودکان‌مان پشت‌سر گذاشتیم. حجم سنگین اندوه و تلخی‌های این سال به گونه‌ای بود که اگر نیروی باور به فردایی دیگر نبود، قطعاً نمی‌شد مسیر را ادامه داد.
ولی ما و شما در کنار هم و با تکیه به نیروی عشق و عنصر آگاهی، به نومیدی‌ها تن نداده، ایستادیم و سال را به پایان رساندیم و اکنون در آستانه‌ی شروع سالی نو و قدم نهادن بر فردایی دیگر با امیدی نو هستیم.
سال گذشته نیز، همچون سالهای دیگر با پایه قرار دادن ضرورت حمایت از کودکان و مبارزه با کار کودک در کنار کودکان‌مان ماندیم و با آنچه که در توان داشتیم سعی کردیم با حمایت های خود، از رنج‌های‌شان بکاهیم و با بهره‌گیری از کتاب و آموزش، امید به فردایی بهتر را در دلهای‌شان روشن نگه‌داریم.
علاوه بر آن در مسیر مبارزه با کار کودک نیز تا آنجا که می‌توانستیم سعی کردیم با هم از حقوق کودکان بگوییم و بر این نکته پای بفشاریم که کودکان تمام داشته‌ی بشر برای امروز و فردایند و غفلت از حقوق آنان گناهی نابخشودنی‌ست که فردا برای اندیشیدن به آن بسیار دیر است.
ما و شما در انجمن حمایت از کودکان کار، تلاش کردیم در قالب خدمات مددکاری، روانشناسی، بهداشت و سلامت، بازی و ورزش، تغذیه‌ی مناسب، هنر و کتابخوانی بر ضرورت‌های چندوجهی حقوق آنان توجه کنیم و در عین حال همواره سعی کردیم از این نکته نیز غفلت نکنیم که تا وقتی مدار سیاست‌گذاری‌ها و مناسبات اقتصادی-اجتماعی، بر محور عدالت و توجه به حقوق همگانی نچرخد، سعی ما با همه‌ی دستاوردهای رهایی بخشی که بر زندگی فردی کودکان دارد، همچنان تلاشی ناکافی‌ست؛ چرا که رهایی همه‌ی کودکان از چرخه‌ی رنج و بهره‌کشی، جز از طریق تلاش همگانی برای ساختن جامعه‌ای عادلانه میسر نیست.
از این رو همواره سعی کرده‌ایم ضمن ایستادن در کنار کودکان، لحظه‌ای از پافشاری بر احقاق حقوق بنیادین آنان، که وظیفه‌ای مسلم بر عهده‌ی دولت‌هاست غفلت نورزیم.
گر گفتیم ز برگ و گفتیم ز بیشه‌ها
هرگز نبوده‌ایم غافل، یکدم ز ریشه‌ها
