پنجم دیماه سالگرد یکی از غمبارترین فاجعه های انسانی است. مرگ خاموش و شبانه
حدود یکصد هزار انسان زیر آور یکی از پرقدرت ترین زلزله های تاریخ، از بم یک تراژدی هولناک ساخت که تا سالها از یاد هیچکس نخواهد رفت.
بم هنوز هم زیر آوار مانده است.شهر هنوز شبیه یک .ویرانه است. کسی بهانه نداشت برای ساختن شهری که دیگر شبیه شهر نبود …
کودکان اما تنها سرمایه هایی هستند که گذشته اندوهبار و بی امید شهر را به اینده گره می زنند.آنان نیز یا بی دفاع زیر آوار ماندند. آوار سنگ و چوب یا آوار بی مهری. کودکی در بم از یاد رفته است .. لابه لای فقر ، لابه لای دود ، کار ، بی هویتی و افسردگی.
کودکان بم 13 سال بعد از زلزله، هنوز زیر آوارند. اما آنها تنها امیدهای بم برای ساختن دوباره شهری هستند که خود را زیر خاک بیرون کشیده است.
کودکی را به کودکان بم بازگردانیم.
انجمن حمایت از کودکان کار در سالگرد زلزله بم، نماد درنا را به احترام جریان داشتن زندگی به همه کودکانی تقدیم می کند که شهر خاموش بم، کودکی شان را فریاد می زنند.وعده ما پنج شنبه 5 دیماه، بهشت زهرای بم
سالگرد این حادثه غم انگیز را به همه همکارانم در بم ( که هر کدام تعدادی از بستگان خود را در آن از دست داده اند ) تسلیت می گویم و امیدوارم چنانکه آنان از این رویداد ، فرصتی برای کمک به کودکان بم ساختند ، بتوانند دیگران را نیز در این فرصت شریک سازند و توفیق خدمت به کودکان بیشتری فراهم شود.مدیر روابط عمومی و یکی از داوطلبان برای حضور در این برنامه و اهدای درناها به کودکان در کنار همکاران بم خواهند بود.
به قلم: فرزانه بنی هاشم نژاد
