بازدید از خونه‌های کوچک و بسیار تمیز؛ کودکمون گفت خانوم ما روزا هم ستاره داریم.
نمی دونم امسال دعای بارون داشته باشیم یا نه… . هجده سال از حادثه‌ی دلخراش زلزله بم گذشته و عمق درد رو نمیتونیم فراموش کنیم که جای جای این خاک یادآور زندگی سخت اون روزها، بدون عزیزانمونه. چطور فراموش کنیم وقتی که هنوز تو شهرمون خانه‌های کانکسی وجود داره؟ تو این زلزله چه کودکانی خانواده خودشون رو از دست دادن و تو مسیر بی‌کسی، بدون اینکه بخوان در سن پایین ازدواج کردن و تو فقر کودکانی رو به دنیا آوردن که حتی نمی‌دونستن چطور اون‌ها رو تربیت کنن. دو نسل با روحیه‌ای افسرده و پر از خشم در شهر متولد شدن و این شد تکرار آسیب های اجتماعی… . ما دست از تلاش برای حمایت و اموزش کودکانمون بر نمیداریم ولی باز نمی‌دونیم امسال هم تو این زمستون سوزناک دعای بارون داشته باشیم یا نه…
🔶 به امید فردایی بهتر برای تمام كودكان دنيا
